Jedyną szansą na przetrwanie do sędziwego wieku chorując na stwardnienie rozsiane jest odpowiednie leczenie. Z tego powodu mogą pomóc większej ilości pacjentów cierpiących na tą chorobę powstrzymać jej postępowanie.Czy da się wyleczyć stwardnienie?
Leczenie stwardnienia rozsianego nie jest w 100% skuteczne. Tak jak i w przypadku wielu innych chorób, z którymi trzeba nauczyć się żyć. Współczesna medycyna nie zna jeszcze skutecznej metody leczenia stwardnienia rozsianego, które pozwoliłoby pokonać tą chorobę. Istnieje jednak wiele metod radzenia sobie z jej objawami, pozwalając je zmniejszyć, a nawet zahamować postęp choroby.
Pomimo, ze Sm nie jest uleczalne, to nigdy nie powinniśmy rezygnować z prób jego wyleczenia, liczne terapie mogą pomóc nam poradzić sobie z chorobą. Może trafimy na lek, który dla ans będzie działał najlepiej o pozwoli nam cieszyć się życiem, mimo tej choroby. Nie powinniśmy porzucać prób leczenia, ani żadnej terapii, ponieważ może kiedyś ta choroba stanie się w pełni uleczalna, a do tego czasu warto walczyć o każdą poprawę.
Czy da się wyleczyć stwardnienie rozsiane?
Leczenie niektórych chorób nie jest tak skuteczne, jak byśmy tego chcieli. Wielu z nich nie da się w pełni uleczyć i musimy żyć z nimi na co dzień, a jedną z takich właśnie chorób jest stwardnienie rozsiane. Dzisiejsza medycyna nie zna jeszcze odpowiedniego lekarstwa, które pozwoliłoby nam się pozbyć tej choroby, ale istnieje wiele terapii, które pomogą nam ograniczyć jej zły wpływ na nasze życie.
Mimo, że stwardnienia rozsianego nie da się całkowicie wyleczyć, zawsze możemy w pewnej części sobie z nim poradzić, więc warto próbować różnych metod. Bardzo możliwe, że znajdzie się taka, która będzie dla nas idealna i pomoże nam cieszyć się życiem, nawet mimo choroby. Nigdy nie powinniśmy rezygnować z prób leczenia, ponieważ być może z czasem nasza kondycja znacznie się poprawi.
System immunologiczny czasami zawodzi
Nasz system immunologiczny ma za zadanie zwalczać wszelkie infekcje poprzez różne środki, którymi dysponuje nasz organizm. Przy każdym wykryciu potencjalnego zagrożenia lub wykrycia ciał obcych w obiegu naszego systemu organizm podejmuje czynności mające ochronić go przed rozprzestrzenianiem się zagrożenia. Podniesienie temperatury ciała, produkcja odpowiednich białych krwinek to tylko niektóre z naszych systemów obronnych.
Jednak zdarza się, że nasze ciało reaguje w ten sposób na komórki własnego ciała, traktując je jako zagrożenie stara się ich pozbyć lub zniszczyć. Taki stan nazywany jest chorobą autoimmunologiczną, to nic innego jak właśnie samoczynne niszczenie własnego organizmu niezależnie od woli pacjenta.