Mocno zniszczona skórzana tapicerka
Naprawa skórzanej tapicerki czy skórzanych butów nie należy do zadań prostych. Przy małych uszkodzeniach powierzchni, bez dużych zadrapań, praktycznie zawsze udaje się to zrobić bez widocznych śladów. Jednak głębokie rozdarcia, czy nawet przerwanie struktury skóry, może być bardzo skomplikowane do naprawy.
Istnieją co prawda metody naprawy takich zdarć, ale trzeba liczyć się z kosztami takiego zabiegu. Do tego celu stosuje się żywice, wypełniacze i barwniki. Efekt końcowy może być różny i zależy od długości rozdarcia i typu skóry, ale po naprawie zawsze będzie to wyglądało lepiej niż przed.
Jak przechowywać skóry. Cytat z Wikipedii
Zmiany temperatury i wilgotności miejsca przechowywania wpływają na jakość skóry. W przypadku zmniejszenia wilgotności skóra zmniejsza swą powierzchnię (kurczy się), gdy wilgotność się zwiększa skóra staje się bardziej elastyczna, rozciągliwa. Jednoczesna duża wilgotność i wysoka temperatura powoduje pleśnienie skóry. Skóra wystawiona na działanie promieni słonecznych szybciej się utlenia i starzeje, podobnie skóra na którą oddziałuje dwutlenek siarki (np. z dymu paleniska).
Najbardziej odpowiednim miejscem przechowywania wyrobów skórzanych są regały drewniane w miejscu zaciemnionym o temperaturze ok. 5-15 °C i wilgotności względnej powietrza 50-70%. Skóry futerkowe najodpowiedniej są przechowywane w chłodnych miejscach, zabezpieczonych przed pasożytami (molami).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Skóra_(surowiec)
Krótka definicja białoskórnictwa z Wikipedii
Białoskórnictwo ? rzemiosło garbarskie specjalizujące się w wytwarzaniu cienkich, delikatnych skór na rękawiczki i odzież.
W procesie natłuszczania używano ałunu glinowego i żółtek. Skóry przed garbowaniem były mocno zwapnione i starannie obrobione mechanicznie. Cechy białoskórnicze posiadały folusze, w których ugniatano skóry. Garbowano głównie skóry pochodzące z kozłów, baranów, cieląt, łosi, jeleni, saren.
Pierwsze cechy białoskórnicze znajdowały się we Wrocławiu (1420), Gdańsku, Toruniu, Krakowie (z foluszem), Poznaniu, Raciborzu, Niemodlinie i Głogowie. Cech białoskórników jest wymieniany jako jeden z ponad sześćdziesięciu cechów obecnych w Poznaniu w XVI w.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Białoskórnictwo